Mijn bijna dood ervaring, een prachtige lichtwereld

Een prachtige lichtwereld

Ik was ongeveer 6 jaar toen ik mijn bijna dood ervaring beleefde. Ik had 42 graden koorts en was erg ziek. Ik zei tegen mijn moeder: ‘Ik ga’, en verliet mijn lichaam. Wat volgde was heerlijk bevrijdend, ik had een gevoel van ‘eeuwigheid’. Ik kwam in een prachtige lichtwereld terecht. Het was levend licht groen, wat hier op aarde niet voorkomt. Ik wist dat ik alleen mijn lichaam had achtergelaten en dat ikzelf eeuwig levend door zou gaan. Toen realiseerde ik me wat dit voor mijn moeder zou betekenen. Ik kon haar niet achterlaten en ging terug mijn lichaam in. Achteraf bleek dat mijn moeder heel hard mijn naam had geroepen, wat ik niet bewust gehoord heb. Ik was heel erg moe en heb daarna diep geslapen. Hierna was mijn leven eigenlijk één grote zoektocht naar die liefdevolle lichtwereld van mijn bijna dood ervaring.

Zoektocht naar de liefdevolle lichtwereld

Mijn jeugd was niet zonder moeilijkheden en problemen. Deze werden uiteindelijk zo groot, en leken mij zo onoplosbaar, dat ik geen uitweg meer zag. De enige uitweg leek te zijn om terug te keren naar die prachtige lichtwereld, de bijna dood ervaring, die ik als zesjarige had gezien en beleeft. Zo besloot ik alle slaappillen in te nemen die ik in huis had. Ik verliet weer mijn lichaam, maar dit keer was het pikzwart. Ik wist weer, dat ik niet dood kon, maar realiseerde me, tot in mijn diepste wezen, dat ik een mens had omgebracht… mezelf. Er was geen God die me terecht wees, maar ik wist en voelde dit in mijn diepste wezen. ‘s Morgens heel vroeg vond mijn broer me levenloos en met behulp van een arts in het ziekenhuis werd mijn maag leeggepompt. Toen ik bij kwam en ik mijn broer in zijn betraande ogen keek, wist ik: dit mag ik mijn omgeving en mezelf nooit meer aandoen.